sobota, 31 października 2015

! listopada
Otuliła w niewidzialne ramiona
Schowała przed światem
Wstydliwe Zapomnienia
Nie zapaliła światełka
Nie ułożyła kwiatów
Zaniedbane zapomniane
Schowała przed ludzkim okiem
Białym mlekiem
Obłożyła
W ciszy przemkneła
Zostawiła ślad wilgotny
Na mogiłach zapomnienia
Czy to łzy
Czy tylko znak
Zapomniane groby
Zaniedbane wspomnienia
Zapalmy światełko
Zmówmy modlitwę
Czy tylko
Biała mgła
Zniszczone groby ma otulać ?

3 komentarze:

  1. Bardzo refleksyjny wiersz. Szczególnie ostatnie wersy dają do myślenia, czasem widuję właśnie takie groby bez ani jednej lampki. Jak tylko mam okazję to zapalam ją na takich zapomnianych mogiłach.

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. hm,tak wiele jest takich grobow
    pozdrawiam cieplo ulka

    OdpowiedzUsuń
  3. hm,tak wiele jest takich grobow
    pozdrawiam cieplo ulka

    OdpowiedzUsuń